Dün gece ben evde astroloji seansı yaparken 4 km uzağımda İsmail milongaya giderken bindiği otobüs Beşiktaş Vodafone Area önünde patlayan aracın yanında olduğu için öldü.
Ne kadar gerizekalıca değil mi? Dün gece İsmail, tüm haftanın stresini atmak için Noa ya da İstanbul Tango’ya giderken bindiği otobüs, tanıdığım 10 insandan 9’unun hemen her gün kullandığı yolda, 10 Aralık 2016 gecesi saat 10.30 dolaylarında patlama yerinde olduğundan sırf, sırf ben o akşam Noa’ya gitmeye niyetlenmiş fakat Yaprak ile görüşecek daha uygun bi gün ve saat olmadığından evde kalmış olduğumdan, ben değil, o öldü.
Öldü anlıyor musunuz?
Kapı gıcırtısında göbek atan İsmail artık milonga tandalarında boyuna back ocho aldırıp bizi yoramayacak. Milongalarda sırtı dönük adamlar içinden onu renkli tişörtlerinin üstüne muhakkak giydiği yeleğinden tanıyamayacağız. Derslerde hocanın verdiği figürü yapamayınca canının çektiği gibi dans edip bizi gülmekten kopartamayacak! Arkadaşlar, İsmail artık iki tanda arasında Tangoist merdivenlerine ilişip dedikodu yapamayacak bizimle!
Evime 4 km mesafede öldü İsmail!
Siz babasız büyüdünüz mü hiç? Arkadaşlarınız babalarıyla tatil, sinema, maç, alışveriş anılarını anlatırken sıranızda ısrarla tahtaya bakıp anlatılanları s*klemediğinizi göstermeye çalıştınız mı? Hiç anneniz analık yanında babalık yükünü de sırtladığından genç yaşta çöktü mü? Hiç annenizin geceleri ağladığını duyup utanmasın diye yatağınızda sessizce uyur taklidi yaptınız mı? Arkadaşlar, İsmail’in 6 ay sonra doğacak çocuğu babasız büyüyecek!
Ellerimle parçalamak istiyorum bu gezegeni, tırnaklarımla yolmak istiyorum gök yüzünü ve inanın hiç bu kadar arzulamamıştım dün gece ölen onlarca ana evladının canına kasteden tüm piç kurularının etlerini kargaların didiklediğini görmeyi, kalplerini parmaklarımla sökmeyi, kanlarında boğulmalarına şükretmeyi!
Terörü kınamayın!
Terörü lanetlemeyin!
Terörle yaşamayın!
Terörü yaşatanlarla uzlaşmayın!
Terörü bitirin ve bizleri teker teker avlamalarına artık müsaade etmeyin!
11.12.2016’de yayınlanan yazının sahibi ÇAĞLA ÇİNİLİ Cadı Güncesi, acının sahibi hepimiz.
