Hayvanlar için vahşi yaşam genellikle, her fırsatta tehlikenin pusuda beklediği, hayatta kalmak için bitmeyen bir mücadele olarak tasvir edilmiştir. Bu nedenle bu günlük yaşam ve ölüm savaşında, farklı tür hayvanlar arasındaki belirgin şefkati gözlemlediğimiz anlar çok azdır.
Smithsonian Kanalı’ndan elde edilen bu olağanüstü sahne, Afrika, Serengeti’de çekildi. Bir avcının ve avın tanıdık bir sahnesini görmekteyiz ve sonunu da tahmin etmek zor değil fakat bu tahminler yaşanan olaydan sonra hafızadan siliniyor.
Avlanmak üzere olan bir aslan, bir Afrika antilopu yavrusunu yakalıyor fakat duraksıyor ve onu öldürmüyor. Sanki bebeğin korkusuzluğu karşısında gardını indirmişçesine, bebeğin yanında dinlenmesine izin veriyor. Dolayısıyla da yavru antilop, annesine sokulur gibi sokuluyor aslana.
Ve belki de en tatlı şey sonundaki tatlı buluşma olsa gerek 🙂
Aslanın yavruyu av olarak görmekten vazgeçip annesi ile buluşmasına neden izin verdiğini söylemek kesin olarak mümkün değil. Ama bu gizemli olay, hayvanların empati kapasitelerinin ve içinde yaşadıkları vahşi dünyanın onları sevgiden yoksun etmediğinin hatırlanmaya değer bir gerçek olduğuna dikkat çekiyor.
