Aşk dediğimizde sadece hormonlara bağlı bir kimyasal vakadan bahsetmiyoruz. İçerisinde sadakati, sevgiyi, karşıdakini mutlu etmeyi de isteyen insanların yaş, zaman, yer tanımayan aşkından bahsediyoruz. Kuroki çifti de bunlardan birisi.
Aslında Japonya’daki çiftlik evlerinde mutlu mesut yaşıyorlardı, ama bir kaza sonucu Kuroki Hanımın gözleri görmemeye başlıyor. Sonrasında da kendini depresyonun ortasında buluyor ve hayattan zevk almamaya başlıyor.
Tam bu sırada eşi ona harika bir sürpriz yapıyor.
Tüm bahçeyi çiçeklerle donatıyor ve o çiçeklerin kokusuyla onun yeniden hayata tutunmasını sağlıyor.
Diyabet yüzünden görme yetisini kaybedince kendine ev hapsi vermişti. Evet o bu bahçeyi göremiyor ama 1956 yılında taşındıkları evin bahçesine çıkarak her gün o bankın üstüne oturuyor ve büyük bir duygu sarmalında yaşıyor.
Hayat aslında bu kadar basit ve güzel
