Fotoğrafı çekeni bilmiyoruz. Ama bu güzel hikayeyi duymamıza vesile olduğu için sonsuz teşekkür ediyoruz kendisine. Teyzemizin kitap okuma sahnesi de, kitabı okuma nedeni de bizi hayata tekrar bağlayan cinsten:
“bugün için güzel bir an’a denk geldim ve çok ayıp bişey yaptım.izinsiz bi foto çektim ama yapmasaydım ölürdüm de kahrımdan. Bunu anı ölümsüzleştirmek gerekirdi. sadece hafızamda kalmaması gerekirdi. Sakaryada bindiğim belediye otobüsünde oldu bu. Sonradan konuştum teyzeyle ama tabi fotoğrafını çektim diyemedimse de teyze 64 yaşındaymış. Ve okuduğu kitap? Sıkı dur. Sebahattin Ali: İçimizdeki Şeytan. Ve dedi ki bugün ölüm yıldönümü bu hafta bunu okuyacağım tekrardan. Sonra sen öğretmen emeklisi misin yoksa dedim. Ben hiç çalışmadım. İlkokul 5’ten sonra okumadım dedi. Eşi tuhafiyeciymiş vefat etmiş gecen senelerde. Biz hep kitap okurduk birbirimize. Çocuğumuzda olmadı hiç. Çocuklarımız kitaplar oldu.”
*Fotoğraf ve yazı alıntıdır.
